παραμονή πρωτοχρονιάς 2005


  Ραντεβού που ακολουθούμε με συνέπεια κάθε χρόνο.

  Πέρα από τις συνηθισμένες πλέον εκδηλώσεις της βραδιάς, όπως τα μουσικά σχήματα (πολλές φορές από μέλη μας), κάποιο βιντεάκι μας και, φυσικά, το φαγοπότι (με τη γνωστή μέθοδο του ρεφενέ), η θεατρική ομάδα της λέσχης μας χτυπάει τα τελευταία τρία χρόνια με αρκετά απολαυστικές και πετυχημένες παρεμβάσεις. Έτσι και φέτος, παρουσίασε ένα μικρό θεατρικό, επάνω στο πνεύμα των ημερών, χωρίς βέβαια να αμελήσει τις ειδήσεις στη νοηματική, που πάντα προηγούνται κάθε έργου.




  Οι ειδήσεις ξεκίνησαν με αναφορά στο "δώρο" του θείου βρέφους στον κόσμο, για τα γενέθλια του: το φονικό τσουνάμι!!! Η σοβαρότης του θέματος δεν άφηνε περιθώρια για διακωμώδηση, με αποτέλεσμα η είδηση απλά να ανακοινωθεί με πικρία από τον αφηγητή, χωρίς τη συμμετοχή της νοηματικής.

  Στη συνέχεια, όμως, δύο από τα πολλά θέματα που θίχτηκαν, απαίτησαν, εκτός από την μετάφραση στη νοηματική, και έμπρακτη αναπαράσταση της άποψης της λέσχης.

Βόγλης-Άναμπελ: "Στάσου μύγδαλα!"


 Έτσι, επάνω στο θέμα της παρακολούθησης, περιποιηθήκαμε με ρόπαλα μία κάμερα, ενώ ταυτόχρονα με την αναφορά για τα αίσχη στο Ιράκ, γιαουρτώσαμε μια πανέμορφη φωτογραφία του νοήμονος και φιλελεύθερου πλανητάρχη μας.


  Πιστεύουμε ότι εκφράσαμε τα πραγματικά μας αισθήματα εφόσον το πράξαμε τόσο έντονα, ώστε να μην γλυτώσουμε ούτε εμείς το πασσάλειμα με τα γιαούρτια.

 Το θεατρικό, στη συνέχεια, εξιστόρησε τα πάθη ενός κακομοίρη, που για τα φρου φρου και τα αρώματα της υποκρισίας των εορτών έμεινε πανί με πανί, μη μπορώντας να χαρεί τις γιορτές ο ίδιος.




 Το σενάριο στηλίτευσε τόσο την προσκόλληση των καιρών μας στο ανούσιο και στον εντυπωσιασμό, όσο και την πραγματικά δύσκολη οικονομική κατάσταση των ημερών.

"Ουόχι, θα τη γλίτωνες απ'την 'ξουσία" 




  Τελικά, ο δυστυχής, ξεπέρασε τα "πρέπει" και την κενή ψευτοπολυτέλεια, και επισκέφτηκε τη ΛΕ.Φ.ΚΑ για να βιώσει ανθρώπινες στιγμές και ουσιώδεις εκδηλώσεις εορταστικής συντροφικότητας.